GRADSKI PARK ILI GRADSKI TRG

 

LESKOVAC

(Nova Naša reč)

Piše mr Miroslav Zdravković

 

 

Vreli julski dani i sparne noći kao da se susreću, utrkuju, sudaraju i dopunjuju sa žustrom, žestokom i žučnom raspravom pojedinaca i grupa poznanika i prijatelja o tome šta se to čini sa centralnim gradskim parkom.

Jutarnje kafe dokonih komšinica i komšija, slučajni susreti poznanika na ulici i kancelariji, na radnim mestima i u prodavnicama počinju i završavaju se: „Šta se ovo dešava sa zelenilom i zelenim površinama u gradu? Kome je to palo na pamet da uništi gradski park, da umesto trave, cveća i drveća zaseje betonske ploče, asvalt i kamenje, da uništi pluća grada?“

Mnogi pojedinci koji su učestvovali u izgradnji centralnog gradskog parka od ideja i idejnih rešenja, generalnog i detaljnog urbanističkog plana grada, pa sve do detaljnog rasporeda svakog dela parka i njegove funkcije postavljaju ova pitanja.

Jedan broj ljudi, valjda zato što je park građen i izgrađen u vreme kada sam bio predsednik Skupštine opštine Leskovac (1982-1983.) tražio je od mene da obavim razgovore sa nadležnim u gradu. Sem usputnih razgovora sa predstavnicima lokalne vlasti i to u susretima povodom drugih događaja, nisam mogao da obavim ni jedan organizovani razgovor povodom sudbine centralnog gradskog parka, navodno zbog velike prezauzetosti i preokupiranosti lokalne vlasti drugim vrlo značajnim pitanjima za građane Leskovca.

Iz ovih usputnih razgovora nadam se da su iskreni i pouzdani, saznao sam da o sudbini centralnog gradskog parka nije raspravljala Skupština grada čija je to ustavna i zakonska nadležnost. Međutim, saznao sam da navodno postoje tri projekta koji u osnovi suštinski menjaju sadržinu i funkciju prostora na kojemu se sada nalazi centralni gradski park. Naime, prema sva tri projekta centralni gradski park se pretvara u centralni gradski trg.

Ako je to tako, onda su oni koji park pretvaraju u trg dužni da odgovore javnosti, građanima i biračima kako je moguće da se to učini bez njihovog demokratskog izjašnjavanja i bez odluke Skupštine grada kao najvišeg zakonskog tela na nivou grada za ovu grupu pitanja.

U međuvremenu, imao sam priliku da na TV Leskovac čujem nekakvo objašnjenje čoveka, valjda iz urbanističke službe, jer mu nisam zapamtio ni ime ni funkciju, možda mojom krivicom, kako pominje trg, a ne park, kako će se sadržaju sadašnjeg park praktično ili uništiti, ili dislocirati. Uništavaju se travnjaci, cvetne leje, ružičnjaci, drveće, a dislociraju se spomenici, skulpture, biste i fontana. Na mesto njih, kako sam razumeo, stavljaju se betonske ploče i nekakvi novi ugostiteljski objekti.

Slobodan sam i kvalifikovan da kažem da je ovaj centralni gradski park izgrađen kao rezultat demokratskog izjašnjavanja svih birača i građana Leskovca na zborovima birača u svim mesnim zajednicama grada prilikom usvajanja generalnog i detaljnog urbanističkog plana grada Leskovca, posebno birača mesnih zajednica „Centar“ i „Pane Đukić“.

Lično sam kao predsednik Skupštine opštine Leskovac, na zahtev birača, građana i članova  i rukovodstva podružnica socijalističkog saveza radnog naroda kao opšteg demokratskog fronta prisustvovao na više od dvadesetak zborova, sastanaka, razgovora i stručnih konsultacija i razjašnjenja u mesnim zajednicama „Centar“ i „Pane Đukić“.

Podsetio bih one koji pamte taj period, a one koji su rođeni kasnije upoznao bih da se pitanja uređenja grada nisu mogla i nisu smela da stave na dnevni red Skupštine opštine ili dnevni red bilo koje društveno-političke organizacije bez prethodnog demokratskog izjašnjavanja birača i građana u mesnim zajednicama.

Kako je moguće da se danas odlučuje bez prethodnog izjašnjavanja birača i građana, bez učešća onih na koje se te odluke odnose i proizvode pozitivne ili negativne posledice.

Podsetio bih sve one, čija su usta puna reči „demokratija“ i koji su uobrazili da demokratija počinje i završava se sa njima, da je osnovno demokratsko pravilo da niko kao pojedinac, ili neka interesna grupa, nema pravo da odlučuje u ime ili umesto ogromne većine, u ime, ili umesto onih na koje se to odlučivanje odnosi.

U ovom konkretnom slučaju, gospodo iz lokalne samouprave, dužni ste da pitanje pretvaranja centralnog gradskog parka u centralni gradski trg stavite na javnu demokratsku raspravu, da čujete mišljenja i predloge građana, pa da tek onda donosite konačne odluke.